divorceΤο να παίρνεις διαζύγιο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όταν μάλιστα υπάρχουν και παιδιά στη μέση η κατάσταση δυσκολεύει ακόμα περισσότερο.

Αυτό μπορεί να είναι άγνωστο έδαφος για τους γονείς συνεπώς είναι φυσιολογικό να νιώθουν κάποια αβεβαιότητα για το πώς θα δοθεί στα παιδιά η ορθή στήριξη για να αντεπεξέλθουν με το χωρισμό των γονέων τους.

Κάτι που φοβίζει ιδιαίτερα τους γονείς και το αποφεύγουν είναι να λάβουν την ευθύνη να πουν στα παιδιά τους ότι θα χωρίσουν. Είναι όμως εφικτό να γίνει η ενημέρωση των παιδιών για το διαζύγιο με τέτοιο τρόπο που να μην τραυματιστούν ψυχολογικά και να ενισχυθεί και το αίσθημα αγάπης, αυτοπεποίθησης και δύναμης.

Πρακτικές συμβουλές:

  1. Απόφαση:

    Πολύ σημαντικό αποτελεί το γεγονός ότι οι γονείς πρέπει να είναι απολύτως βέβαιοι ότι θα προχωρήσουν με το διαζύγιο προτού το πουν στα παιδιά τους. Δεν είναι σωστό ή δίκαιο να μπουν τα παιδιά σε μια τόσο δύσκολη διαδικασία και μετά να αλλάξουν γνώμη οι γονείς.

  2. Προετοιμασία:

    Καλό θα ήταν πριν να γίνει η συζήτηση με τα παιδιά, οι γονείς να κάνουν κάποια προετοιμασία σχετικά με το τι θα πουν και πώς θα το πουν. Όλη αυτή η προετοιμασία θα βοηθήσει στο να έχουν περισσότερο έλεγχο και στις δικές τους ανησυχίες και αγωνία.
    Επίσης, θα ήταν βοηθητικό να προβλέψουν τι ερωτήσεις θα υποβάλουν τα παιδιά και τι αντιδράσεις μπορεί να έχουν με τα νέα.

  3. Ανακοίνωση:

    Σωστό είναι τα νέα να ανακοινωθούν και από τους 2 γονείς την ίδια ώρα. Δηλαδή να συμφωνηθεί μια μέρα και ώρα στην οποία θα παρευρίσκονται και οι 2 γονείς στη συζήτηση και θα ανακοινωθεί σε όλα τα παιδιά (ανεξαρτήτως ηλικίας) το γεγονός.
    Κατά τη διάρκεια της συζήτησης θα πρέπει να ερωτηθούν τα παιδιά πώς νιώθουν και εάν έχουν οποιεσδήποτε ερωτήσεις.

  4. Χρήση Διαμεσολαβητή:

    Επειδή μπορεί η σχέση μεταξύ του ζεύγους να μην είναι καλή, οι γονείς πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στο πώς θα απευθύνεται ο ένας στον άλλον και να παραμείνουν ήρεμοι. Να μη γίνει αυτό αιτία τσακωμού μπροστά στα παιδιά. Πρέπει να παρουσιαστεί ένα ενιαίο μέτωπο για να νιώσουν ασφάλεια τα παιδιά.
    Αν είναι εξαιρετικά δύσκολο να μιλήσει ο ένας με τον άλλον, χρήσιμο θα ήταν να χρησιμοποιηθούν οι υπηρεσίες ενός διαμεσολαβητή (δικηγόρου, ψυχολόγου, σύμβουλου γάμου κτλ) ή να καλεστεί κάποιος που εμπιστεύονται και οι 2 για να βοηθήσει στην επικοινωνία.

  5. Εξηγήσεις:

    Λόγω του ότι τα παιδιά θα είναι διαφορετικών ηλικιών πρέπει να δοθούν απλές εξηγήσεις σχετικά με τους λόγους της απόφασης για το χωρισμό και καλύτερα θα είναι να μην ειπωθούν λεπτομέρειες.

    Δεν είναι πρέπον τα παιδιά να γνωρίζουν λεπτομέρειες για την προσωπική σχέση των γονιών τους και ίσως να μη βρίσκονται σε ηλικία που να μπορούν να κατανοήσουν πράγματα για τη σχέση μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Κάτι όπως «Δεν μπορούμε να είμαστε ζευγάρι πλέον» είναι απλό και περιεκτικό.

  6. Παροχή πληροφοριών:

    Στη συζήτηση πρέπει να παρέχονται συγκεκριμένες λεπτομέρειες σχετικά με τις αλλαγές που θα υποστούν τα παιδιά. Αναγνωρίζοντας ότι κάποια πράγματα θα είναι διαφορετικά τώρα, πρέπει οι γονείς να είναι προετοιμασμένοι να δώσουν όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούν για να κάνουν τα παιδιά να νιώσουν ότι όλα είναι υπό έλεγχο και ότι μπορούν να τους προστατέψουν.
    Δικαιούνται να γνωρίζουν ποιος γονιός θα φύγει από το σπίτι, πού θα μένει ή εάν θα μετακομίσουν τα ίδια από το σπίτι τους, πού θα πάνε κτλ.

  7. Είναι πολύ σημαντικό να ειπωθεί από τους γονείς ότι η μητέρα εξακολουθεί να νοιάζεται για τον πατέρα και αντίστροφα, και πως εάν ο ένας χρειαστεί τον άλλον θα είναι εκεί για να παρέχει βοήθεια και στήριξη. Αυτό παρέχει το αίσθημα της ασφάλειας και της σταθερότητας στα παιδιά σε μια στιγμή που κλονίζεται ο κόσμος τους.
  8. Ανιδιοτελής Αγάπη:

    Οι γονείς καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης πρέπει να καθησυχάζουν τα παιδιά τους για την ανιδιοτελή αγάπη τους.
    (ι.) Παρόλο που οι γονείς δε θα είναι πλέον μαζί, δε σημαίνει ότι δεν αγαπούν τα παιδιά. Τα παιδιά είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή τους και θα βρίσκονται εκεί να τους προσφέρουν, να τα αγαπούν και να τα στηρίζουν σε ό,τι χρειαστούν.
    (ιι.) Πρέπει να διευκρινιστεί ότι τα παιδιά ΔΕΝ έκαναν κάτι που να ευθύνονται για την απόφαση των γονιών τους να χωρίσουν και πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ που θα μπορούσαν να κάνουν για να αποτρέψουν αυτή την κατάληξη.

  9. Μετά την ανακοίνωση:

    Μετά το τέλος της συζήτησης, και αφού περάσει λίγη ώρα, οι γονείς θα ήταν σοφό να προσεγγίσουν το κάθε παιδί χωριστά και να τους ξαναδώσουν την ευκαιρία να ρωτήσουν κάτι ή να ξαναεκφράσουν τα συναισθήματα τους. Αυτό θα ήταν καλό να επαναληφθεί 2-3 φορές μετά τη συζήτηση και σε άλλες ημέρες.

Εάν υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες ή απορίες σχετικά με τν εφαρμογή των πιο πάνω συμβουλών καλό θα ήταν οι γονείς να ζητήσουν τη βοήθεια κάποιου ειδικού (π.χ. ψυχολόγου-ψυχοθεραπευτή, σύμβουλου γάμου κτλ) ή να παρευρεθούν σε σχετικές εκπαιδεύσεις που προσφέρονται κατά καιρούς σε εξειδικευμένα κέντρα.